Eto ang aking kompyuter. Ang aking buhay sa bahay pag walang magawa.
Pag weekends at hindi lumabas ng bahay.
Pag tapos na magluto o maghugas ng pinggan o maglinis ng bahay.
Pag weekdays naman ay kaharap pa din pag-uwi ng bahay galing trabaho.
Pag walang lakad sa gabi. As usual, pagkatapos kumain ng hapunan.
Sa mga araw na hindi type ang palabas sa TV o walang bagong DVD na panonoorin.
(ISKAndals.com)
(That’s how my page looks when you click the “pull” tag…)
Ang pagkaing Pinoy, kaysarap lalo na’t may kasamang ginisang bawang. Ang larawang ito ay piniritong bawang para pambudbod sa ibabaw ng aking nilutong goto kaninang tanghalian. YUM! (Garlic fried until golden brown) Pag tinamad, ano ang pinakamadaling iluto? Prito hindi … Continue reading Golden & Fried – Lasang Pinoy na, Litratong Pinoy pa!
Mula ng dumating at manirahan kami sa Beijing noong 2002, ang parati kong tanong ay “nandito pa kaya tayo sa Olympics?” Ngayon alam ko na ang sagot… wala na! Hahahaha! Pero kahit nandun pa kami malamang ay hindi din kami makakapanood. Sa dami ng tao lalo na mayaman at mga makapangyarihang politiko, mahirap makakuha ng tiket ang isang ordinaryong expat. Sabi nga ng mga kaibigan ko doon (lokal man o Pinoy), ang mabibili mo lang sa ngayon ay entrance para sa mga larong hindi popular at hindi sa Bird’s Nest o Water Cube. Sold-out na lahat.
Hindi na bale… hahandugan ko na lang kayo ng mga larawan ko sa Beijing. Kung pupunta ka sa capital ng Tsina, wag kalimutang tumikim ng Peking duck. Yan po ang aking huling Peking duck sa Peking nung aking huling birthday doon.
(Where else to enjoy the best Peking duck but in Peking a.k.a. Beijing!)
Opkors, kailangang ipagyabang ko ang larawan ko sa Bird’s Nest noong nakaraang liwaliw ko nung Pasko sa Beijing… kung saan ginanap ang opening ng Olympics Games ngayon.
(The Bird’s Nest still under construction.)
(Body grafitti and Japanese tea)
Bagay ba sa akin ang aking body graffiti? Feel na feel ko tuloy ang pag-inom ng Japanese tea…
(ISKAndals’ kitchen showcase)
Continue reading “LP#19: Ako at ang aking (mga) Kusina”
Sa gawing kanluran…
Ang pagkain ay hamburger. Hahaha! Ang ibig ko bang sabihin ay ito ang unang pumapasok sa isipan ‘pag ang pinag-uusapan ay pagkain sa bansang Amerika. Tulad ng nakaraang July 4, nagyaya ang ilang mga kaopisina kong Kano na mag lunch out bilang pagse-celebrate ng kanilang espesyal na okasyon. Hindi nga ako sana sasama dahil meron akong baong pagkain pero napilit ako ng kanong katabi ko dahil bilang isang Pinoy na minsan ay nag-celebrate ng Independence Day sa parehong araw ay higit kanino man ay may K daw akong sumama. E di syempre… sama ang lola nyo (bukod sa matagal na din ako hindi gumagastos hehehehe….) Hulaan nyo saan kami kumain? Sabi ng kano…ang pagpipilian ay Mcdo o Burger King. Burger King kami! Yey! May libre pang Batman na laruan ang kiddie meal!
Para sa Litratong Pinoy #17, eto ang aking masarap na burger steak, mas masarap kasi sa kanin kesa sa tinapay hehehehe…
(Homemade burger steak with mushroom sauce)
Kaya kong kumain ng kanin ng tatlong beses sa isang araw. Tatak pinoy. Pati nga pancit inuulam ko sa kanin. Tatak pinoy. Kung minsan gabi na ang meryenda ko ay kanin. Tatak pinoy. Tirador ng kaning lamig… ‘yan ang karamihan … Continue reading LP#14: Kaning Lamig… Tatak Pinoy
(Chocolate- Food for the Brain)
Sabi ng karamihan, ‘wag bigyan ng tsokolate ang mga bata. Makakasira ng ngipin, nakaka-hyper, nakaka-taba, etcetera at iba pa. Sa akin naman OK lang yun. Para sa akin, masama lang naman ang isang bagay kung sobra.
Saka hindi kaya child abuse na yun pag pinigilan? (Hehehehe… joke lang po para sa mga kaaway ng tsokolate). Pero sino ba ang batang aayaw? Lalo pa at sa mga bagong pagsusuri, food for the brain daw ito. Mahusay sa memorya at tunay na nakaka-hyper ng ilang oras kaya maigi kainin habang nag-aaral o bago mag-exam.
(On steamed shrimps and wayfarers)
Kung minsan hindi maiiwasan na ang mahal na ina ay huli na sa gabi umuwi galing sa trabaho kung kaya’t may pagkakataon na ang nagluluto ng hapunan ay ang ulirang tatay ng batang yan. Tulad ng gabing ito. Aba naman… yum ang niluto ni fafa. Halabos na hipon at chunky mushroom soup!
Continue reading “Ang Luto ni Tatay”
(The Flying ducks)
Sila po ang mga pato sa aming neighborhood. Kasama nila ay mga pukeko at kung minsan naman ay mga sea gulls na palipa-lipana lamang sa kung saan-saan. May isang linggo na kasi silang hindi nadadalaw sa tapat ng aming bahay kaya kahit malamig ang hangin pero mataas naman ang araw, nilakad ko ang malapit na reserve area sa amin. Wala pang limang minuto ay nandito na ako, dala ang aking bagong biling cookbook upang magbasa-basa. May dala din akong tinapay para sa aking mga paboritong mga kalaro. Kaysarap nilang tingnan, hindi ba? Malayang nagagawa ang mga bagay na gusto nilang gawin. Malayang manirahan sa kung saang lugar nila gusto manatili.
Sa gabing malamig suot ay magkaternong foot warmers.
Ang manood ng TV habang pinagsasaluhan ang isang platito ng paboritong chips. Sweet.
(Eating yummy cheese-flavoured corn chips while watching TV.)
Taglagas na talaga! Sa ihip ng hangin ay naglalaglagan ang mga tuyong dahon sa likuran ng aking rock lobster.(Recipe na matatagpuan dito.)
Sa pangalawang pagkakataon para sa Litratong Pinoy, ito ay larawang kuha sa aming hardin. Kung inyong madadalaw ang aking Binagoongan post ay makikita ang puno na kulay berde pa. Sa aking LP#8, taglagas na talaga at ang dahon ay medyo kulay dilaw na. Pero sa pagbagsak sa lupa ito ay singpula na ng rock lobster.
Minsan ang kulay ng tubig ay dilaw.
Isang basong may lamang malinaw at malinis na tubig sa aming hardin. Sarap inumin pagkatapos kumain ng saging ngayong panahon ng taglagas.
Kaysarap ng inihaw! Ang lutuin ang pagkain sa init ng apoy at baga. Yum! Dito makikita ang kinahinatnan.
(My 1st barbeque in NZ)
Ang apoy ay hindi lang para sa pagluluto ng pagkain kundi para din sa inumin tulad ng nasa larawan… pampainit ng tsa. Sarap! … lalo na pag malamig ang panahon. Larawang unang nalathala dito.
(Rosebud tea)
Sa background ay ang aking mahal na anak na maligayang kumakain ng ice cream. Sa kutsara naman ay ang reflection ng kanyang mahal na ina stage mom… inang parating may dalang camera. Bisyo na ang kunan ng larawan ang batang yan. Bisyo din ang maki-extra sa larawan. Pansin nyo ba ang lalim ng cleavage?
Nagbakasyon sa New Zealand para hanapin si Gollum at Frodo. Kayganda ng Lake Taupo pero…
Magbakasyon ba namang mag-isa at hindi kapiling ang pamilya.
Nagising sa umaga sa lamig ng winter breeze.
Maulap at tila ayaw sumilip ng araw.
Pati kulay ng mansanas tila ba ayaw maging pula.
Hindi ba’t kaylungkot?
Yan po ako nung una kong linggo sa kiwiland. Larawang unang nalathala dito.
(Breakfast at Lake Taupo)